شعر

موره میبینی که شر و با صفایوم
 بچه محله امام رضایوم

زلزلیوم حادثیوم بلایوم 
بچه محله امام رضایوم

هر روز جمعه دلومه مبندوم 
به پینجله طلا و ورمگردوم

کار و بارم ردیفه با خدایوم 
بچه محله امام رضایوم 

به مو بگو بیا به قله قاف 
اصلا مو ره بیزر همونجه علاف!

قرار مرار هر چی بیگی مو پایوم 
بچه محله امام رضایوم 

دروغ ، مروغ نیست مییون ما باهم 
الان به عنوان مثال تو حرم 

چند روزه که تو نخ کفترایوم 
بچه محله امام رضایوم

چشم موره گیریفته چنتا کفتر 
گفته خودش: چنتاشه خواستی وردر

الان دروم خادماره مپایوم 
بچه محله امام رضایوم 

کفتراره که بردم از روگنبد 
مرم مو واز تونخ رفت وآمد 

تو نخشه او گنبد طلایوم 
بچه محله امام رضایوم 

گنبده نصب شب مده به دستم 
او گفته: هر وقت که بییی مو هستوم 

مویم که قانع و بی ادعایوم 
بچه محله امام رضایوم 

وخته میبینم توی عالم همه 
ازش میگیرن و مگن واز کمه 

گنبدشه اگر بده رضایوم 
بچه محله امام رضایوم 

گنبد و ممبد نموخوام باصفا 
سی ساله پای سفره ای آقا 

منتظر یک ژتون غذایوم 
بچه محله امام رضایوم

*قاسم رفيعا