.jpg "امام رضا(ع)")
ابوهاشم جعفرى
نام ابوهاشم، داود است كه فرزند قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن حعفر بن ابى طالب مى باشد. وى از ثقات راويان شيعه است كه نزد ائمه(ع) منزلتى والا داشته، پدرش قاسم، از حضرت امام صادق(ع) روايت مى كرده و خود علاوه بر صحابت حضرت امام رضا(ع)، محضر حضرت امام جواد(ع) و حضرت امام هادى (ع) را نيز درك نموده، و حتّى به قولى، تا زمان حضرت ولى عصر(عج) زنده بوده است. ابوهاشم در بغداد مى زيسته و نزد ارباب دولت موجّه بوده است. وى ذوق ادبى نيز داشت و شعر هم مى سرود.
دعبل خزاعى
وى فرزند على بن رزين و از شاعران نامى زمان خويش بود. قصيده تائيه اش را كه در مدح اهل بيت(ع) سروده بود، براى حضرت امام رضا(ع) خواند و آن جناب جامه اى از خز به وى بخشيد. دعبل به سال 245 هجرى در ايام حكمرانى متوكل، درگذشت.
ريان بن صلت اشعرى
ريّان از ثقات اصحاب حضرت امام رضا(ع)است كه حضرت امام هادى(ع) را نيز درك نموده و كتابى در فرق بين آل و امت، كه مطالب آن را از حضرت امام رضا(ع) استفاده نموده، نوشته است.
شيخ طوسى وى را با نسبت بغدادى و خراسانى آورده كه حاكى از اقامت در بغداد و خراسان ، يا سفر وى به اين دو سرزمين بوده است.
زكريا بن آدم قمى
فرزند عبدالله اشعرى است كه از ثقات و اجلاّء روات اماميه و مؤلف كتاب « المسائل للرضا » است. على بن مسيب كه خود از اصحاب حضرت امام رضا(ع)ست مى گويد: به آن حضرت عرض كردم: موطن من از شما دور است، و نمى توانم همه وقت خدمت شما برسم، معالم دينم را از چه كسى فرا گيرم؟ فرمود: از زكريا بن آدم كه مأمون بر دين و دنياست.
معرفی یاران امام رضا(ع) (قسمت دهم)