حسين بن مهران سكونى
حسين سكونى از بزرگان واقفه بوده، ولى از حضرت موسى بن جعفر(ع) و حضرت امام رضا(ع) نيز روايت كرده است. وى كتابى در مسائل نوشته و علامه حلّى كتابى از موسى بن جعفر را به وى نسبت داده است. جدّش ابونصر با اين كه مذهب اهل سنّت داشته، از اصحاب حضرت امام صادق(ع) بوده است و روايات بسيارى از آن جناب بازگفته است.
على بن جعفر را در احكام، سؤالاتى از حضرت امام موسى بن جعفر(ع) بوده است كه در ابواب محتلف شيعه، مذكور و مورد استناد فقهاست. به علاوه، وى كتابى در مناسك حج دارد كه از برادر بزرگترش حضرت امام موسى بن جعفر(ع) استفاده نموده است. اين بزرگوار به استدعاى مردم قم بدين شهر انتقال يافت و در همان جا درگذشت.
على بن اسماعيل ميثمى
وى از خاندان ميثم تمّار، صحابى بزرگوار حضرت امام على (ع) بوده است و خود از متكلمان بزرگ شيعه در عصر خويش است كه با ابوهذيل علاّف و نظّام مناظراتى داشته و كتابى به نام « الكامل »در امامت نوشته است.
وى علاوه بر تخصص در كلام، از فقها و محدثان زمان خويش است كه در بصره سكونت داشته و كتابهاى وى از اين قرار است: « كتاب الطلاق، كتاب النكاح، كتاب مجالس هشام بن الحكم ».
على بن مهزيار اهوازى
وى از ثقات و معتمدين بوده است و علاوه بر صحابت حضرت امام رضا (ع)، محضر حضرت امام جواد(ع) و حضرت امام هادى (ع) را نيز درك نموده و وكيل آن امامان بوده است.
پدر على، نخست به دين مسيحى بوده كه اسلام آورده و گفته اند كه على نيز در كودكى به اسلام مشرّف شده است.
شيخ طوسى وى را به جلالت ستوده و تعداد تأليفات او را سى اثر شمرده است.
فضالة بن ايوب ازدى
وى از اصحاب حضرت امام موسى بن جعفر(ع) و حضرت امام رضا(ع) است. فضالة از ثقات روات شيعه و جزو كسانى است كه به نوشته كشى ، رواتشان را گرچه به طور ارسال نقل كرده باشند، اصحاب ما در شمار صحاح به حساب آورده اند و به فقه و مرتبت علمى آنان اتفاق نظر دارند، منتهى بعضى به جاى فضالة، عثمان بن عيسى را جزو اين كسان ( يعنى اصحاب اجماع ) نوشته اند. نجاشى از آثار او كتابهاى « الصلوة » و « النوادر » را نام برده است.
معرفی یاران امام رضا(ع) (قسمت دهم)