امان از آتش

حاج سید محمد معروف به ابن الذاکرین درمورد مرحمت آن حضرت درباره ی زائرینش گوید:در مجلس ذکر مصیبت سیدالشهداء مردی به من گفت از بصره برای زیارت امام رضا(ع)به مشهد مقدس مشرف شدم یازده ماه توقف نمودم شبی درعالم خواب دیدم وارد حرم شده ام ودرجایی که اذن دخول می خوانند،ایستادم،امام (ع)را دیدم که برتختی نشسته وهر که وارد می شود امام(ع)به احترام او برمی خیزد وچند قدمی ازاو استقبال می کند تا او داخل حرم شود وآن گاه می نشیند .

من نیز وارد شدم ودیدم زائرین بعد از زیارت هنگام خروج ازحرم از درپایین پای مبارک بیرون می روند امام برروی تختی نشسته بود وروبروی او میزی وروی آن جعبه ای بود که درآن برگ های سبزی قرار داشت.

هر زائری ازحرم بیرون می رفت امام(ع) ازجای خود برمی خاست ویکی ازآن برگ های سبز را به او عطا می نمودو می فرمود:این را بگیر که این امان ازآتش است ومن پسر پیامبرم.

وصله:کرامات رضویه ،ج2،ص48